Wszystko o gruczolaku prostaty: przyczyny, objawy, leczenie, rokowanie

Ten problem staje się z każdym rokiem coraz pilniejszy. Wielu mężczyzn i wiele kobiet interesuje się tym problemem. Wszakże częstość występowania wzrasta, a rozpoznanie tej choroby z reguły występuje już w późniejszych stadiach. I, jak wiadomo, im później diagnoza zostanie przeprowadzona, tym bardziej zaniedbana jest choroba, a dotyczy to wszelkich chorób, tym trudniejsze leczenie i gorsze rokowanie.

Dlatego uważamy, że należy zwrócić uwagę na tak ważny problem, ponieważ leczenie gruczolaka prostaty (PAD) jest możliwe, a na wczesnych etapach ma znacznie większą skuteczność.

W tym artykule przyjrzymy się szczegółowo przyczynom rozwoju tej choroby, czynnikom przyczyniającym się do wystąpienia gruczolaka prostaty, objawów, metod diagnostycznych, wszystkich metod leczenia od tradycyjnych do najnowszych technik. A także opiszemy metody zapobiegania i możliwe komplikacje, jeśli dana osoba nie zwraca uwagi na pojawiające się objawy i nie konsultuje się z lekarzem.

Synonimem tej choroby jest łagodny rozrost stercza (BPH), który znajduje się w literaturze medycznej i można go wykorzystać w poniższym tekście. Niektórzy ludzie mylą tę chorobę ze stanem zapalnym prostaty (zapalenie gruczołu krokowego), jest to błąd.

Zapalenie gruczołu krokowego i gruczolaka prostaty są różnymi chorobami i mają inną etiologię.

APH jest łagodnym nowotworem prostaty, który może być utworzony z nabłonka gruczołowego lub ze zrębu gruczołu krokowego.

Anatomia gruczołu prostaty

Aby lepiej zrozumieć, dlaczego pewne objawy występują w AUP, powiemy ci trochę o strukturze gruczołu.

Gruczoł krokowy (prostata) znajduje się w miednicy pod pęcherzem u mężczyzn. Ma sferyczny kształt i pokrywa cewkę moczową. Struktura makroskopowa - żelazo składa się z dwóch płatów i przesmyku. Jego rozmiar jest normalny 2 * 3 * 4 cm. Gruczoł składa się z tkanki gruczołowej, która jest złożona w lobules i tkankę łączną (podścielisko). Funkcją prostaty jest wydzielanie, czyli wytwarzanie płynu, co jest niezbędne do utrzymania normalnego funkcjonowania plemników.

• 1 - pęcherz
• 2 - prostata
• 3 - przewód prostaty
• 4 - ampułka odbytnicza
• 5 - cewka moczowa (cewka moczowa)
• 6 - spojenie łonowe

Jak często choroba występuje

Łagodny przerost gruczołu krokowego jest bardzo częstą chorobą. Najczęściej rozwija się u mężczyzn w wieku od 40 do 50 lat. Rzadko występuje u młodszych pacjentów. Według lekarzy około 80% mężczyzn prędzej czy później spotka się z tą chorobą. Ryzyko rozwoju BPH zwiększa się z wiekiem.

Przyczyny gruczolaka

Przyczyną rozwoju BPH jest męska menopauza. Po 40 latach u mężczyzn, zmiany hormonalne zachodzą w organizmie. Poziom androgenów ("męskich" hormonów) zmniejsza się, a poziom estrogenów ("żeńskich" hormonów) wzrasta. Wszyscy mężczyźni mają w tym samym czasie androgeny i estrogeny w ciele, ale w okresie menopauzy ich równowaga się zmienia.

W tym okresie zwiększa się poziom estradiolu, to on ma zdolność do stymulowania wzrostu i reprodukcji komórek prostaty.

Czynniki ryzyka rozwoju BPH:

Zgodnie z długoterminowymi obserwacjami, zidentyfikowano wiele czynników, które zwiększają ryzyko rozwoju łagodnego rozrostu gruczołu krokowego.

• Mężczyźni wieku powyżej 40 lat
• Obecność otyłości (tkanka tłuszczowa - substrat do produkcji estrogenu)
• Obecność tej choroby u krewnych
• Nadużywanie alkoholu
• Palenie
• Hipodynamia
• Wysokie ciśnienie krwi
• Niedożywienie - spożywanie dużych ilości pikantnych, tłustych potraw

Czynniki, które nie wpływają na rozwój BPH:

Nie ma wiarygodnego związku pomiędzy występowaniem tej choroby a następującymi czynnikami:

• Orientacja seksualna
• Aktywność seksualna
• Przełożone choroby zapalne narządów miednicy, w tym choroby weneryczne

Objawy gruczolaka

W tej sekcji po prostu wyliczamy możliwe objawy łagodnego rozrostu gruczołu krokowego, poniżej zostaną one omówione bardziej szczegółowo.

• Częste oddawanie moczu (patrz przyczyny częstego oddawania moczu mężczyznom)
• Częste nocne impulsy
• Zaburzenia snu (zobacz, jak szybko zasnąć)
• Objaw "leniwy odrzutowiec"
• Przerywane oddawanie moczu
• Uczucie niepełnego opróżniania pęcherza
• Potrzeba silnego napięcia mięśni brzucha podczas oddawania moczu
• Mimowolne oddawanie moczu w małych porcjach (patrz nietrzymanie moczu u mężczyzn).

Klasyfikacja BPH

• Postać podskórna - guz rozprzestrzenia się w kierunku odbytnicy.
• Postać wewnątrz pęcherzykowa - guz rozprzestrzenia się w kierunku pęcherza.
• Retrotrigonalny kształt - guz znajduje się pod trójkątem pęcherza.

Wyróżnia różne etapy (stopnie) rozwoju gruczolaka:

Etap 1 - zrekompensowany

Wśród objawów pacjenci odnotowują częste oddawanie moczu, szczególnie w nocy. Częstotliwość może wynosić do 10 razy dziennie i (lub) do 7 razy na noc. Nerwy są odczuwane bardzo silnie, ale jednocześnie występuje opóźnienie w oddawaniu moczu, strumień moczu płynie z małą prędkością, pomimo wysiłków człowieka. Czasami można zaobserwować mimowolny wyciek moczu.

Opróżnianie pęcherza następuje z powodu możliwości kompensacyjnych ściany mięśnia pęcherza moczowego. Ten etap może trwać długo, do 9-10 lat. Ale często następuje bardziej intensywny postęp. Po wyczerpaniu możliwości kompensacyjnych rozpoczyna się następny etap.

Etap 2 - Podskompensowany

Na tym etapie następuje zapalenie pęcherza moczowego, które powoduje pojawienie się bólu podczas oddawania moczu. Częste oddawanie moczu utrzymuje się, mimowolne oddawanie moczu staje się częstsze. Istnieje uczucie niepełnego opróżnienia pęcherza. Strumień moczu staje się nie tylko letargiczny, ale także przerywany. W moczu może pojawić się domieszka krwi. Kiedy stres, picie alkoholu lub hipotermia może być całkowity brak oddawania moczu. W tym przypadku ból w pęcherzu, promieniujący do okolicy lędźwiowej lub powyżej kości łonowej.

Ze względu na to, że pacjent musi się mocno odcedzić podczas oddawania moczu, może wystąpić wypadanie odbytnicy lub przepuklina. Ściany pęcherza są silnie rozciągnięte i są formacje kielichowe, w których może gromadzić się do litra resztkowego moczu. Jeśli nie są stosowane nowoczesne metody leczenia gruczolaka, rozpoczyna się etap 3 choroby.

Etap 3 - zdekompensowany

Na tym etapie konieczne jest użycie pisuaru, ponieważ ciągły wyciek moczu z przepełnionego pęcherza następuje kropla po kropli. Często występują objawy - mogą wystąpić osłabienie, nudności, utrata apetytu, pragnienie, utrata masy ciała i zaparcie. Gdy akumulacja we krwi zasad azotowych, zapach moczu z ust.

Objętość moczu resztkowego może osiągnąć dwa litry, dochodzi do nadmiernej ekspansji ścian pęcherza i zmniejsza się kurczliwość ścian. Istnieje naruszenie nerek. Kiedy stagnacja moczu może rozwinąć się zapaleniem dróg moczowych, co objawia się wzrostem temperatury ciała. Pacjent z tym stadium wymaga pilnie leczenia gruczolaka prostaty nie tylko za pomocą leków, ale także w leczeniu operacyjnym.

Powikłania łagodnego rozrostu gruczołu krokowego

Często pacjenci boją się pójść do lekarza z tak delikatnej kwestii, czy doświadczenia, które będą niezbędne w celu usunięcia gruczolaka gruczołu krokowego, co tylko zwiększa ryzyko powikłań, które mogą zagrażać życiu.

Ostra retencja moczu

Przy silnym ucisku cewki moczowej przez powiększony gruczoł krokowy dochodzi do ostrego zatrzymania moczu. Hipotermia, ostre zakażenie dróg oddechowych, opóźnione opróżnianie pęcherza, stres lub picie alkoholu również mogą być czynnikami wyjściowymi.

Obraz kliniczny ostrego zatrzymania moczu - niemożność oddania moczu, gdy pęcherz jest pełny. Powoduje to silny ból w okolicy nadłonowej, promieniującej do dolnej części pleców i penisa.

Jeśli pacjent nie uzyska pomocy wykwalifikowanego lekarza na czas, nagłe zatrzymanie moczu może być skomplikowane z powodu zaburzeń czynności nerek, wodonercza i śpiączki.

Jeśli wystąpią objawy ostrego zatrzymania moczu, należy natychmiast udać się do szpitala!

Zapalenie dróg moczowych

Stagnacja moczu lub niepełne opróżnienie pęcherza stwarzają bardzo sprzyjające warunki do rozmnażania bakterii. Może to powodować zapalenie cewki moczowej, zapalenie pęcherza i odmiedniczkowe zapalenie nerek.

Kamica moczowa

Przy stagnacji moczu i wysokim stężeniu soli w moczu możliwe jest tworzenie mikrolitów, a następnie kamieni pęcherza moczowego. One z kolei mogą prowadzić do zablokowania cewki moczowej, co spowoduje ostre zatrzymanie moczu.

Diagnoza BPH

Zbieranie skarg i historii oraz badanie pacjenta. Badanie palpacyjne w odbytnicy pozwala określić rozmiar, konsystencję gruczołu krokowego, ból przy palpacji lub jego brak.

Każdy mężczyzna powyżej czterdziestego roku życia powinien co roku sprawdzać poziom antygenu specyficznego dla prostaty, nawet jeśli nie martwi się o nic. Ta analiza może pomóc zdiagnozować nie tylko BPH, ale także raka prostaty.

Metody badań laboratoryjnych:

• Biochemiczne badanie krwi
• Analiza moczu
• Oznaczanie antygenu specyficznego dla prostaty (PSA, PSA) we krwi.

Określanie poziomu PSA w gruczolaku jest nie tylko najważniejszą metodą diagnostyczną, ale także metodą kontrolowania przebiegu choroby.

Tempo antygenu specyficznego dla prostaty, w zależności od wieku mężczyzny.

Instrumentalne metody badawcze:

• TRUS - USG przezodbytniczy. Pozwala wykryć wzrost gruczołu krokowego, guzki w jego strukturze, obecność kamieni w pęcherzu moczowym, aby określić ilość resztkowego moczu.
• Uroflowmetria - określenie natężenia przepływu moczu podczas oddawania moczu. Zwykle wynosi 15 ml na sekundę i więcej. Ograniczając go do 10 ml / s, możemy mówić o obecności przeszkody w przepływie moczu.
• Radiografia - umożliwia identyfikację kamicy i zmian w miedniczno-miednicznym układzie nerkowym.

Skala I-PSS. Jest to kwestionariusz zawierający 7 pytań dotyczących różnych objawów BPH. Pacjent reaguje na każde z nich, oceniając obecność każdego objawu i jego nasilenie od 0 do 5 punktów. Lekarz ocenia prawdopodobieństwo obecności BPH u danego pacjenta.

Leczenie łagodnego rozrostu gruczołu krokowego

Leczenie zachowawcze

• α-1 blokery adrenergiczne. Stosowany w celu przywrócenia lub poprawy przepływu moczu przez cewkę moczową, ponieważ leki te powodują jego ekspansję, rozluźniając gładkie mięśnie cewki moczowej.
• Inhibitory 5-a reduktazy. Powolny wzrost prostaty, a tym samym zmniejszenie objętości. Są zwykle przepisywane, jeśli objętość gruczolaka jest bardzo duża. Mają wiele poważnych skutków ubocznych - zaburzenia erekcji, zwiększenie gruczołów sutkowych i zmniejszenie libido.
• Preparaty ziołowe - nieznacznie zmniejszają objawy choroby, wpływając na mięśnie cewki moczowej, ale nie wpływają na wzrost guza.

Leki nie łagodzą gruczolaka, ale tylko spowalniają jego wzrost lub łagodzą objawy, nie można go wyleczyć tylko za pomocą narkotyków.

Leczenie chirurgiczne

Istnieje wiele różnych operacji stosowanych w gruczolaku prostaty.

• Otwarta prostatektomia polega na usunięciu prostaty, operacji brzusznej, wykonywanych w znieczuleniu ogólnym. Stosuje się go z dużą masą gruczołu prostaty (ponad 60 gramów) i resztkową objętością moczu wynoszącą co najmniej 150 ml. Możliwe jest przeprowadzenie interwencji w 2 etapach. Pierwszy etap usuwa gruczołu krokowego, przetoka tworzy się do przedniej ściany brzucha, przez które mocz wpada do przewodu moczowego. Drugi etap przywraca normalny przepływ moczu.
• Przezcewkowa resekcja (TUR) - operacja wykonywana jest bez nacięć. Wszystkie manipulacje zachodzą przez cewkę moczową. Warunki dla tego typu leczenia chirurgicznego to: masa gruczołu krokowego nie jest większa niż 60 gramów, a objętość resztkowego moczu jest mniejsza niż 150 ml. Podczas resekcji przezcewkowej z reguły gruczoł krokowy nie został całkowicie usunięty, a pacjentowi przepisano leki, które następnie hamują dalszy wzrost gruczołu. TOUR jest mniej inwazyjny niż otwarta prostatektomia. Jednak po tej operacji częściej występują powikłania, takie jak krwawienie, nietrzymanie moczu, wytrysk wsteczny, stwardnienie szyi pęcherza lub zwężenie cewki moczowej.
• Przezcewkowa terapia mikrofalowa - cewnik wprowadza się przez cewkę moczową, przez którą podawane są mikrofale. Tkanka gruczołów jest bardzo gorąca i skoagulowana. Metodę stosuje się tylko w przypadku małych gruczolaków. W okresie pooperacyjnym obserwuje się miejscowy obrzęk i wprowadza się cewnik w celu usunięcia moczu.
• Przezcewkowe odparowanie laserowe - jak sama nazwa wskazuje, operacja wykonywana jest za pomocą lasera. Cewnik jest wprowadzany przez cewkę moczową, gdy laser jest przykładany do guza, woda wyparowuje z jego komórek, prowadząc do ich śmierci. Prostata jest zmniejszona. Zastosowanie tej techniki jest wskazane tylko w przypadku małych guzów.
• Przezskórna ablacja igłą - lekarz wkłada igły do ​​tkanki gruczołu krokowego przez cystoskop. Fale częstotliwości radiowych są przez nie przepuszczane. Ogrzewa i niszczy tkankę nowotworową. Metoda ta nie dotyczy dużych rozmiarów guzów. Prawdopodobne powikłania są takie same jak w przypadku przezcewkowej terapii mikrofalowej - naruszenie wypływu moczu z powodu obrzęku tkanek.
• Ultradźwięki Fouxied o wysokiej intensywności (FUVI) - mikroskopijna kamera wideo i emiter ultradźwiękowy są wstawiane za pomocą sondy. Ultradźwięki działają termicznie i niszczy tkankę. Istotną komplikacją jest impotencja, która rozwija się w 1-7% przypadków.
• Powiększenie balonem - za pomocą cystoskopu do cewki moczowej wprowadzany jest balon, dzięki któremu poszerza się światło cewki moczowej. Metoda ta jest stosowana w przypadkach, gdy leczenie zachowawcze jest nieskuteczne, a leczenie chirurgiczne jest przeciwwskazane. Powiększenie balonów może jedynie zmniejszyć objawy, ale nie wpływa na wzrost guza.
• Stentowanie - metoda jest podobna do poprzedniej, tylko stent wprowadza się do światła cewki moczowej, dzięki czemu poprawia się przepływ moczu. Wskazania dla metody są takie same jak dla dylatacji balonu.
• Kriodestrukcja - głowicę zamrażającą wkłada się za pomocą cystoskopu, przez który dostarczany jest ciekły azot. Tkanki gruczołu krokowego są zamrażane pod wpływem niskich temperatur i niszczone. Aby nie uszkodzić cewki przy niskich temperaturach, w jej strefie stosuje się element grzejny.
• Embolizacja tętnic gruczołu krokowego. Najnowsza technika należąca do chirurgów endowaskularnych. Przez tętnicę udową przez cewnik docierają do tętnic prostaty. Małe kule sztucznego tworzywa sztucznego o średnicy 0,1-0,4 mm są wprowadzane do światła. Są one wdmuchiwane do małych tętniczek przez przepływ krwi i podłączają je. Tkanki prostaty nie odżywiają się i nie umierają, osiągając w ten sposób znaczny spadek.

W wyniku embolizacji tętnic gruczołu krokowego. Pomarańczowe kółka oznaczone prostatą.

Nieskuteczne zabiegi

Należą do nich tradycyjne metody leczenia gruczolaka prostaty. Wśród nich leczenie sok z dyni, orzechy włoskie, woda jodowa, wywar z orzechów laskowych, ale nie mogą one pomóc pozbyć się rosnącego gruczolaka. Obejmuje to również masaż prostaty w przypadku gruczolaka. Takie metody pozwolą tylko na utratę czasu i osiągnięcie choroby na wyższym poziomie.

Wszystkie minimalnie inwazyjne i najbezpieczniejsze metody leczenia są możliwe tylko w przypadku małych gruczolaków. Oznacza to, że im wcześniej przejdziesz do lekarza, gdy pojawią się pierwsze objawy choroby, tym łatwiej będzie wyleczyć i prawdopodobieństwo powikłań będzie mniejsze.

Zapobieganie BPH

Istnieje kilka metod zapobiegania rozwojowi gruczolaka:

Tryb zasilania. Odżywianie gruczolaka powinno być zrównoważone, produkty powinny zawierać dużo błonnika, witamin i pierwiastków śladowych.

Gruczolak prostaty - objawy, leczenie i rokowanie

Gruczolak prostaty jest łagodnym powiększeniem gruczołu krokowego u mężczyzn w wieku powyżej 50 lat, co powoduje zwężenie pęcherza wylotowego i zaburzenia układu moczowego.

Zwężenie światła cewki moczowej następuje stopniowo: czas potrzebny do opróżnienia pęcherza wzrasta, ciśnienie strumienia moczu jest osłabione, zachodzą stagnacyjne zmiany w pęcherzu moczowym i nerkach. Wraz z postępem choroby wzrasta trudność w oddawaniu moczu aż do ostrego zatrzymania moczu.

Przyczyny

Co to jest? Dokładne przyczyny gruczolaka gruczołu krokowego nie zostały jeszcze ustalone. Dokładnie wiadomo, że istnieje bezpośredni związek z wiekiem pacjentów. Im bliżej "męska menopauza", tym większe ryzyko rozrostu gruczołu krokowego. Wydaje się, że bardzo istotna jest regulacja neuroendokrynna aktywności prostaty - zmniejszając produkcję testosteronu, głównego męskiego hormonu i zwiększając stężenie estradiolu. Hormon ten jest w stanie stymulować zwiększoną reprodukcję komórek prostaty.

Czynniki przyczyniające się do rozwoju gruczolaka prostaty:

1. Nadciśnienie;
2. Hipodynamia i powiązana z nią waga - tkanka tłuszczowa produkuje estrogeny;
3. Predyspozycje genetyczne - przypadki gruczolaka u krewnych;
4. Niewłaściwe odżywianie - włączenie do diety tłustych, smażonych potraw z gorącymi przyprawami.

Badanie wykazało, że gruczolak prostaty występuje u 25% mężczyzn w wieku 40-50 lat, w 50% w 50-60 latach, w 65% w 60-70 latach, aw 80% w 70-80 latach, ponad 90% - w wieku powyżej 80 lat. Jednak objawy choroby i, odpowiednio, rozpoznanie gruczolaka prostaty są bardzo różne. Powodem tego jest różna intensywność objawów u różnych mężczyzn. Objawy problematycznego oddawania moczu martwią około 40% mężczyzn z tą chorobą, ale tylko 20% z nich szuka pomocy medycznej.

Etapy rozwoju

Zgodnie z rozwojem tego procesu, istnieją trzy etapy rozwoju gruczolaka prostaty:

Najpoważniejsze powikłania gruczolaka prostaty są zakaźne: odmiedniczkowe zapalenie nerek (przewlekłe i ostre), zapalenie cewki moczowej, zapalenie gruczołu krokowego, gruczolaki, zapalenie pęcherzyka, zapalenie najądrza.

Objawy gruczolaka prostaty

Pod wpływem wzrostu tkanki gruczołu krokowego organ zostaje powiększony, co z kolei powoduje ściśnięcie (zwężenie) cewki moczowej. Choroba charakteryzuje się następującymi objawami:

1. Osłabienie strumienia moczu - objawia się w początkowej fazie choroby, aż do wystąpienia innych objawów choroby często niezauważone.
2. Nietrzymanie moczu jest objawem, który zwykle pojawia się podczas przedłużonego rozwoju gruczolaka.
3. Nagła, trudna do przytrzymania (imperatywna) skłonność do oddawania moczu - w obecności tego objawu mężczyźni z reguły konsultują się z lekarzem.
4. Trudności i zwiększone oddawanie moczu - szczególnie częste oddawanie moczu w nocy. Wynika to z osobliwości nerwowej regulacji funkcjonowania pęcherza. Mężczyźni nie mogą odczuwać dyskomfortu w ciągu dnia, ale w nocy wstają 3-4 razy do toalety i prawie nie opróżniają pęcherza. Poczucie niepełnego uwolnienia pęcherza moczowego jest często niezauważalne z powodu zwiększonego oddawania moczu rano. Mężczyźni z takim problemem skarżą się, że mimo normalnego oddawania moczu po południu, rano muszą to robić 3-4 razy na godzinę.

Wszystkie powyższe objawy choroby nie pojawiają się natychmiast, ale stopniowo ich liczba rośnie z czasem. Przez długi czas gruczolak prostaty może objawiać się jednym, ledwo zauważalnym objawem. Taki stan człowiek może znaleźć przyczynę w postaci wieku, stresu lub innych czynników, ale gdy pojawiają się komplikacje i pojawiają się bardziej nieprzyjemne objawy, zwraca się do lekarza.

Diagnostyka

Objawy rozważanej choroby mogą wskazywać na inne patologie gruczołu krokowego, dlatego też w celu wyjaśnienia diagnozy lekarz zdecydowanie przeprowadzi pełne badanie pacjenta. Lista środków diagnostycznych dla podejrzanego gruczolaka obejmuje:

• USG gruczołu krokowego, w tym metoda przezodbytnicza (przez odbyt);
• badanie urologiczne - badanie i badanie cyfrowe odbytnicy prostaty;
• Badania typu urodynamicznego umożliwiają identyfikację stopnia upośledzenia i charakteru zmian w oddawaniu moczu poprzez pomiar przepływu moczu.

Należy przeprowadzić procedurę diagnostyczną, aby określić poziom antygenu specyficznego dla prostaty we krwi. Dzięki temu możliwe jest wczesne wykrycie raka prostaty.

Leczenie gruczolaka prostaty

Podczas leczenia pacjentów z gruczolakiem prostaty zaleca się unikanie hipotermii, długiego siedzenia, spożywania pikantnych potraw, alkoholu i znacznych ilości płynów, szczególnie w nocy.

Pokazywanie świeżego powietrza, zajęcia z fizykoterapii z naciskiem na ćwiczenia mięśni i narządów dna miednicy i bioder. Życie seksualne u takich pacjentów powinno być kontynuowane i mieć charakter rytmiczny.

Leczenie farmakologiczne

Leki stosowane w leczeniu gruczolaka nie prowadzą do jego całkowitego zniknięcia. Muszą być stosowane przez długi czas, regularnie, inaczej gruczolak zacznie się rozwijać. Zwykle przepisywane leki w następujących grupach:

1) Leki, które rozluźniają napięcie mięśni gładkich w szyi pęcherza i prostaty, co prowadzi do osłabienia nacisku na cewkę moczową i ułatwienia przepływu moczu na zewnątrz. Są to α-blokery o długim (przedłużonym) i krótkim działaniu:

• doxazosin
• Prazosin
• terazosin,
• alfuzosyna,
• tamsulosyna i inne.

2) Preparaty, które blokują konwersję testosteronu do postaci aktywnej, a tym samym zmniejszają objętość gruczołu krokowego (blokery 5-α-reduktazy):

3) Phytopreparations. Obecnie nie stosuje się preparatów ziołowych ze względu na niską skuteczność i brak dowiedzionego efektu klinicznego w wielu rozwiniętych krajach europejskich i Stanach Zjednoczonych w leczeniu gruczolaka. Jednak w wielu krajach przepisywane są leki ziołowe, które obejmują ekstrakty lipidosterolowe, na przykład Serenoa repens, Pygeum africanum itp. Uważa się, że mają one działanie przeciwzapalne, zmniejszają obrzęki, blokują przekształcanie testosteronu w aktywną formę i zatrzymują rozwój gruczolaka.

4) Połączone fundusze. Obecnie "złoty standard" to wspólne spożycie narkotyków z dwóch pierwszych grup przez 3-4 lata. Pozwala to niemal natychmiast poprawić oddawanie moczu, a po kilku latach zmniejszyć objętość gruczołu prostaty o jedną czwartą.

Równolegle, leczenie współistniejących chorób - zapalenie pęcherza, zapalenie gruczołu krokowego, odmiedniczkowe zapalenie nerek, zapalenie cewki moczowej.

Leczenie chirurgiczne

Istnieje wiele różnych operacji stosowanych w gruczolaku prostaty.

• Przezcewkowa resekcja - przy użyciu specjalnych narzędzi przez cewkę moczową, chirurg penetruje cewkę moczową i usuwa te części gruczołu krokowego, które ściskają cewkę małymi narzędziami. Zwykle po tej interwencji przywraca się funkcję układu moczowego, jednak może być konieczne zainstalowanie cewnika w celu tymczasowego odprowadzenia moczu.
• Otwarta prostatektomia polega na usunięciu prostaty, operacji brzusznej, wykonywanych w znieczuleniu ogólnym. Stosuje się go z dużą masą gruczołu prostaty (ponad 60 gramów) i resztkową objętością moczu wynoszącą co najmniej 150 ml. Możliwe jest przeprowadzenie interwencji w 2 etapach. Pierwszy etap usuwa gruczołu krokowego, przetoka tworzy się do przedniej ściany brzucha, przez które mocz wpada do przewodu moczowego. Drugi etap przywraca normalny przepływ moczu.
• Przezcewkowe odparowanie laserowe - jak sama nazwa wskazuje, operacja wykonywana jest za pomocą lasera. Cewnik jest wprowadzany przez cewkę moczową, gdy laser jest przykładany do guza, woda wyparowuje z jego komórek, prowadząc do ich śmierci. Prostata jest zmniejszona. Zastosowanie tej techniki jest wskazane tylko w przypadku małych guzów.
• Przezcewkowa terapia mikrofalowa - cewnik wprowadza się przez cewkę moczową, przez którą podawane są mikrofale. Tkanka gruczołów jest bardzo gorąca i skoagulowana. Metodę stosuje się tylko w przypadku małych gruczolaków. W okresie pooperacyjnym obserwuje się miejscowy obrzęk i wprowadza się cewnik w celu usunięcia moczu.
• Ultradźwięki Fouxied o wysokiej intensywności (FUVI) - mikroskopijna kamera wideo i emiter ultradźwiękowy są wstawiane za pomocą sondy. Ultradźwięki działają termicznie i niszczy tkankę. Istotną komplikacją jest impotencja, która rozwija się w 1-7% przypadków.
• Przezskórna ablacja igłą - lekarz wkłada igły do ​​tkanki gruczołu krokowego przez cystoskop. Fale częstotliwości radiowych są przez nie przepuszczane. Ogrzewa i niszczy tkankę nowotworową. Metoda ta nie dotyczy dużych rozmiarów guzów. Prawdopodobne powikłania są takie same jak w przypadku przezcewkowej terapii mikrofalowej - naruszenie wypływu moczu z powodu obrzęku tkanek.
• Stentowanie - instalacja stentów, które nie pozwalają na zwężenie cewki moczowej. Dyskomfort takiej interwencji polega na tym, że stenty należy często zmieniać (raz na półtora do dwóch miesięcy), aby uniknąć infekcji i stanu zapalnego. Czasami stenty są instalowane przez krótki czas przed operacją. Stentowanie stosuje się dość rzadko, tylko jeśli pacjent nie może przejść operacji.
• Powiększenie balonem - za pomocą cystoskopu do cewki moczowej wprowadzany jest balon, dzięki któremu poszerza się światło cewki moczowej. Metoda ta jest stosowana w przypadkach, gdy leczenie zachowawcze jest nieskuteczne, a leczenie chirurgiczne jest przeciwwskazane. Powiększenie balonów może jedynie zmniejszyć objawy, ale nie wpływa na wzrost guza.
• Embolizacja tętnic gruczołu krokowego. Najnowsza technika należąca do chirurgów endowaskularnych. Przez tętnicę udową przez cewnik docierają do tętnic prostaty. Małe kule sztucznego tworzywa sztucznego o średnicy 0,1-0,4 mm są wprowadzane do światła. Są one wdmuchiwane do małych tętniczek przez przepływ krwi i podłączają je. Tkanki prostaty nie odżywiają się i nie umierają, osiągając w ten sposób znaczny spadek.
• Kriodestrukcja - głowicę zamrażającą wkłada się za pomocą cystoskopu, przez który dostarczany jest ciekły azot. Tkanki gruczołu krokowego są zamrażane pod wpływem niskich temperatur i niszczone. Aby nie uszkodzić cewki przy niskich temperaturach, w jej strefie stosuje się element grzejny.

Aby ponownie popchnąć gruczolaka prostaty po leczeniu, konieczne jest przestrzeganie środków zapobiegawczych - rutynowe badania rutynowe, nie picie dużej ilości płynów, szczególnie w nocy, aby nie pić zbyt dużo alkoholu, przypraw i tłustych potraw.

Leczenie gruczolaka prostaty powinno być ściśle indywidualne! Nie możesz zacząć przyjmować tego lub tego narkotyku ", ponieważ pomaga on sąsiadowi z daczy, Iwanowi Iwanowiczowi, który wydaje się mieć ten sam ból"! Działając na takiej taktyce, można pominąć dużo poważniejszą patologię, na przykład raka gruczołu krokowego, który ma wiele wspólnego z objawami gruczolaka.

Idealny sposób leczenia konkretnego pacjenta powinien zostać określony przez wykwalifikowanego urologa, który zna główne metody radzenia sobie z tą chorobą (zarówno medyczną, jak i chirurgiczną).

Gruczolak prostaty

Gruczolak prostaty - proliferacja gruczołowej tkanki gruczołu krokowego, prowadząca do zakłócenia odpływu moczu z pęcherza. Charakteryzuje się częstym i trudnym oddawaniem moczu, w tym nocnym, osłabieniem strumienia moczu, mimowolnym wypływem moczu, ciśnieniem w pęcherzu moczowym. Następnie może dojść do całkowitego zatrzymania moczu, stanu zapalnego i tworzenia się kamieni w pęcherzu i nerkach. Przewlekłe zatrzymanie moczu prowadzi do zatrucia, rozwoju niewydolności nerek Rozpoznanie gruczolaka prostaty obejmuje ultradźwięki prostaty, badanie jej tajemnicy i, jeśli to konieczne, biopsję. Leczenie jest zwykle chirurgiczne. Leczenie zachowawcze jest skuteczne na wczesnym etapie.

Gruczolak prostaty

Gruczolak prostaty jest łagodnym nowotworem gruczołów paroretykalnych, zlokalizowanym wokół cewki moczowej w odcinku prostaty. Głównym objawem gruczolaka prostaty jest naruszenie oddawania moczu z powodu stopniowego ucisku cewki moczowej z jednym lub kilkoma rosnącymi guzkami. Dla łagodnego przerostu gruczołu krokowego charakteryzuje się łagodny przebieg.

Częstość występowania gruczolaka prostaty

Tylko niewielka część pacjentów cierpiących na gruczolaka prostaty składa wniosek o pomoc lekarską, jednak szczegółowe badanie pozwala wykryć objawy choroby u co czwartego mężczyzny w wieku 40-50 lat iu połowy mężczyzn w wieku od 50 do 60 lat. Gruczolak prostaty wykryto u 65% mężczyzn w wieku 60-70 lat, 80% mężczyzn w wieku 70-80 lat i ponad 90% mężczyzn w wieku powyżej 80 lat. Nasilenie objawów może się znacznie różnić. Badania z zakresu urologii sugerują, że problemy z oddawaniem moczu występują u około 40% mężczyzn z gruczolakiem prostaty, ale tylko jeden na pięciu pacjentów w tej grupie szuka pomocy medycznej.

Przyczyny gruczolaka prostaty

Mechanizm powstawania gruczolaka prostaty nie jest jeszcze w pełni określony. Pomimo powszechnej opinii łączącej gruczolaka prostaty z przewlekłym zapaleniem gruczołu krokowego, nie ma danych, które potwierdziłyby związek tych dwóch chorób. Badacze nie wykazali żadnego związku między rozwojem gruczolaka prostaty a używaniem alkoholu i tytoniu, orientacji seksualnej, aktywności seksualnej oraz chorób wenerycznych i zapalnych.

Występuje wyraźna zależność występowania gruczolaka prostaty od wieku pacjenta. Naukowcy uważają, że gruczolak prostaty rozwija się w wyniku zaburzeń hormonalnych u mężczyzn, gdy występuje andropauza (męska menopauza). Teorię tę potwierdza fakt, że mężczyźni, którzy zostali kastrowani przed okresem dojrzewania i niezwykle rzadko, to mężczyźni, którzy zostali kastrowani po jego wystąpieniu, nigdy nie cierpią na gruczolaka prostaty.

Objawy gruczolaka prostaty

Istnieją dwie grupy objawów gruczolaka prostaty: podrażniające i obstrukcyjne. Pierwsza grupa objawów w gruczolaku prostaty obejmuje zwiększone oddawanie moczu, utrzymującą się (konieczną) potrzebę oddawania moczu, nokturii, nietrzymania moczu. Grupa objawów obturacyjnych charakterystycznych dla gruczolaka gruczołu krokowego obejmuje trudności w oddawaniu moczu, opóźnione pojawienie się i wydłużenie czasu oddawania moczu, uczucie niepełnego opróżniania, oddawanie moczu z przerywanym, powolnym strumieniem oraz potrzebę wysiłku.

Wyróżnia się trzy stadia gruczolaka prostaty:

• Gruczolak prostaty z wyrównaną postacią (etap I)

Zmienia dynamikę aktu oddawania moczu. Staje się częstszy, mniej intensywny i mniej wolny. W nocy trzeba oddawać mocz 1-2 razy. Co do zasady, nokturia w stadium I gruczolaka prostaty nie powoduje niepokoju pacjenta, który łączy uporczywe nocne przebudzenie z rozwojem bezsenności związanej z wiekiem.

W ciągu dnia można utrzymać normalną częstość oddawania moczu, jednak pacjenci z gruczolakiem prostaty stopnia I mają okres oczekiwania, szczególnie wyraźny po nocnym śnie. Następnie zwiększa się częstotliwość dziennego oddawania moczu, a objętość moczu uwalniana podczas pojedynczego oddawania moczu maleje. Są imperatywne impulsy. Strumień moczu, który wcześniej utworzył krzywą paraboliczną, wyróżnia się leniwym prądem i opada prawie pionowo.

W stadium I gruczolaka prostaty rozwija się przerost mięśni pęcherza, dzięki czemu zostaje zachowana skuteczność jego opróżniania. Na tym etapie niewiele pęcherza moczowego jest znikome lub nie ma go wcale. Zachowany zostaje stan czynnościowy nerek i górnych dróg moczowych.

• Podskórny etap gruczolaka prostaty (etap II)

W stadium II gruczolaka prostaty, pęcherz zwiększa objętość, zmiany dystroficzne rozwijają się w jego ścianach. Ilość resztkowego moczu osiąga 100-200 ml i nadal rośnie. Przez cały okres oddawania moczu pacjent jest zmuszany do intensywnego obciążania mięśni brzucha i przepony, co prowadzi do jeszcze większego wzrostu ciśnienia wewnątrzdechowego. Akt oddawania moczu staje się wielofazowy, przerywany, falujący.

Przejście moczu wzdłuż górnych dróg moczowych jest stopniowo zakłócane. Struktury mięśniowe tracą elastyczność, drogi moczowe rozszerzają się. Funkcja nerek jest upośledzona. Pacjenci martwią się pragnieniem, wielomoczem i innymi objawami postępującej przewlekłej niewydolności nerek. Kiedy mechanizmy kompensacji zostaną zakłócone, rozpoczyna się trzeci etap.

• Zdekompensowany gruczolak prostaty stopnia (etap III)

Pęcherz w gruczole krokowym stopnia III jest rozszerzony, przepełniony moczem, łatwo określa się przez badanie dotykowe i wizualnie. Górna krawędź pęcherza może osiągnąć poziom pępka i powyżej. Opróżnianie jest niemożliwe nawet przy silnym napięciu mięśni brzucha. Pragnienie opróżnienia pęcherza staje się ciągłe. Może wystąpić silny ból brzucha. Mocz jest często wydalany, w kroplach lub w bardzo małych porcjach. W przyszłości ból i chęć oddawania moczu stopniowo ustępują. Powstaje paradoksalna charakterystyka zatrzymania moczu w gruczolaku prostaty (pęcherz jest pełny, mocz jest stale uwalniany kropla po kropli).

Na tym etapie gruczolaka gruczołu krokowego dochodzi do poszerzenia górnych dróg moczowych, upośledzeniu funkcji miąższu nerek ze względu na stałą niedrożność dróg moczowych, co prowadzi do zwiększenia ciśnienia w miednicy miednicy. Klinika przewlekłej niewydolności nerek rośnie. Jeśli nie zapewniono opieki medycznej, pacjenci umierają na postępującą CRF.

Powikłania gruczolaka prostaty

Jeśli nie zostaną zastosowane środki terapeutyczne, u pacjenta z gruczolakiem prostaty może rozwinąć się przewlekła niewydolność nerek. W gruczolaku prostaty czasami dochodzi do ostrego zatrzymania moczu. Pacjent nie może oddawać moczu, gdy pęcherz jest pełny, pomimo intensywnego pożądania. Aby wyeliminować zatrzymanie moczu, cewnik jest u cewnikowany u mężczyzn, czasami w nagłej operacji lub przebiciu pęcherza.

Innym powikłaniem gruczolaka prostaty jest krwiomocz. U wielu pacjentów stwierdza się mikrohematurię, ale występują również częste intensywne krwawienia z tkanki gruczolaka (w przypadku urazu w wyniku manipulacji) lub żylaki w okolicy szyjki pęcherza. Wraz z tworzeniem się skrzepów możliwe jest wytworzenie tamponady pęcherza moczowego, w której konieczna jest operacja w trybie nagłym. Często przyczyną krwawienia w gruczolaku prostaty staje się diagnostyczne lub terapeutyczne cewnikowanie.

Kamienie pęcherza gruczolaka prostaty mogą pojawiać się w wyniku zatrzymania moczu lub migracji z nerek i dróg moczowych. W torbielowatym obraz kliniczny gruczolaka prostaty jest uzupełniony zwiększonym oddawaniem moczu i bólem promieniującym do głowy penisa. W pozycji stojącej, podczas chodzenia i ruchów objawy stają się bardziej wyraźne, w pozycji leżącej - zmniejszają się. Objawy "ułożenia strumienia moczu" są charakterystyczne (pomimo niepełnego opróżnienia pęcherza, strumień moczu zostaje nagle przerwany i wznawiany dopiero po zmianie pozycji ciała). Często w gruczolaku prostaty rozwijają się choroby zakaźne (zapalenie najądrza, zapalenie najądrza, zapalenie pęcherzyka, zapalenie błony śluzowej nosa, zapalenie gruczołu krokowego, zapalenie cewki moczowej, ostre i przewlekłe odmiedniczkowe zapalenie nerek).

Rozpoznanie gruczolaka prostaty

Lekarz przeprowadza cyfrowy test prostaty. W celu oceny nasilenia objawów gruczolaka prostaty pacjentowi proponuje się wypełnienie dziennika moczu. Wykonaj badanie wydzielin gruczołu krokowego i wymazów z cewki moczowej, aby wykluczyć powikłania infekcyjne. Wykonuje się USG prostaty, podczas którego określa się objętość gruczołu krokowego, wykrywane są kamienie i obszary z zastojem, ilość resztkowego moczu, stan nerek i dróg moczowych.

Rzetelne ocenianie stopnia zatrzymania moczu w gruczolaku gruczołu krokowego pozwala na wykonanie uroflowmetrii (czas oddawania moczu i szybkość przepływu moczu określa specjalny aparat). Aby wykluczyć raka gruczołu krokowego, konieczna jest ocena poziomu PSA (antygenu specyficznego dla prostaty), którego wartość zwykle nie powinna przekraczać 4 ng / ml. W kontrowersyjnych przypadkach wykonuje się biopsję prostaty.

Urologia cystograficzna i wydalnicza w przypadku gruczolaka prostaty w ostatnich latach wykonywana jest rzadziej z powodu pojawienia się nowych, mniej inwazyjnych i bezpieczniejszych metod badawczych (USG). Czasami, aby wykluczyć choroby o podobnych objawach lub w ramach przygotowań do chirurgicznego leczenia gruczolaka gruczołu krokowego, wykonuje się cystoskopię.

Leczenie gruczolaka gruczołu krokowego

Kryterium wyboru leczenia gruczolaka prostaty u urologa jest skala objawów I-PSS, odzwierciedlająca nasilenie zaburzeń oddawania moczu. Według tej skali, jeśli wynik jest mniejszy niż 8, nie jest wymagana żadna terapia. Przy 9-18 punktach zachodzi leczenie zachowawcze. Jeśli suma punktów jest większa niż 18 - konieczna jest operacja.

• Zachowawcze leczenie gruczolaka prostaty

Terapia zachowawcza prowadzona jest we wczesnym stadium i w obecności bezwzględnych przeciwwskazań do operacji. W celu zmniejszenia nasilenia objawów choroby stosuje się inhibitory 5-alfa-reduktazy (dutasteryd, finasteryd), alfa-blokery (alfuzosyna, terazosyna, doksazosyna, tamsulosyna), preparaty pochodzenia roślinnego (wyciąg z afrykańskiej śliwy lub owoców sabal).

Antybiotyki (gentamycyna, cefalosporyny) są przepisywane w celu zwalczania infekcji, często łączą się z gruczolakiem prostaty. Pod koniec kursu antybiotykoterapii probiotyki są stosowane w celu przywrócenia prawidłowej mikroflory jelitowej. Odporność jest korygowana (interferon alfa-2b, pirogeniczny). Zmiany miażdżycowe w naczyniach krwionośnych, które rozwijają się u większości pacjentów w podeszłym wieku z gruczolakiem gruczołu krokowego, uniemożliwiają dostarczanie leków do gruczołu krokowego, w związku z czym trenta jest przepisywany w celu normalizacji krążenia krwi.

• Chirurgiczne leczenie gruczolaka prostaty

Istnieją następujące techniki chirurgiczne w leczeniu gruczolaka prostaty:

1. adenomektomia. Przeprowadza się go w obecności powikłań, pozostały mocz w ilości większej niż 150 ml, masa gruczolaka ponad 40 g;
2. TOUR (przezcewkowa resekcja). Technika minimalnie inwazyjna. Operacja wykonywana jest przez cewkę moczową. Prowadzona, gdy ilość resztkowego moczu jest nie większa niż 150 ml, masa gruczolaka nie jest większa niż 60g. Nie dotyczy niewydolności nerek;
3. laserowa ablacja, laserowe niszczenie, TUR waporyzacja prostaty. Oszczędne metody. Minimalna utrata krwi pozwala na operacje o masie guza powyżej 60g. Interwencje te są operacjami z wyboru dla młodych pacjentów z gruczolakiem prostaty, ponieważ pozwalają one zachować funkcje seksualne.

Istnieje wiele bezwzględnych przeciwwskazań do chirurgicznego leczenia gruczolaka prostaty (niewyrównane choroby układu oddechowego i sercowo-naczyniowego itp.). Jeśli leczenie chirurgiczne gruczolaka gruczołu krokowego nie jest możliwe, wykonuje się cewnikowanie pęcherza lub operację paliatywną - cystostomię. Należy pamiętać, że leczenie paliatywne zmniejsza jakość życia pacjenta.

Hiperplazja, to gruczolak prostaty u mężczyzn: co to jest i jak się go leczy?

Z biegiem lat męski układ rozrodczy ulega zmianom. Głównym powodem, dla którego następuje wyraźne wygaszenie funkcji seksualnych, jest zmiana poziomu hormonów.

Ciało wytwarza coraz mniej testosteronu, który może powodować patologiczne procesy w narządach.

Jedną z dolegliwości wynikających ze zmian związanych z wiekiem w męskim ciele jest gruczolak gruczołu krokowego.

Gruczolak prostaty: co to jest?

Gruczolak prostaty jest prostym nowotworem. Jak pokazuje praktyka, prawie 50% mężczyzn w wieku 40-50 lat skarży się na charakterystyczne objawy.

Zdrowa prostata i gruczolak

Jednak w medycynie istnieje również wcześniejsze leczenie pacjentów. W tym przypadku patologiczne ciało rozwija się z nabłonka gruczołowego lub z podścieliska narządu.

Klinika i patogeneza

Ze względu na związek między chorobą a grupą wiekową pacjentów, wniosek o dezormalnym charakterze choroby sugeruje się.

Pod wpływem zmian związanych z wiekiem, testosteron przekształca się w tkanki gruczołowe w bardziej aktywny analog, dehydrotestosteron, w wyniku czego narząd zaczyna się rozwijać, a komórki chorobotwórcze pojawiają się w jego tkankach.

Problemy z oddawaniem moczu występują z powodu wzrostu guza i ściskania kanału moczowego.

Klasyfikacja według stopni i stopni

Współcześni lekarze stosują klasyfikację choroby według stopni i etapów, gdy podstawą są objawy i cechy przebiegu choroby.

• Etap 1 Okres kompensacji. Gruczoł jest powiększony, ale bezbolesny. Stagnacja moczu jeszcze. W tym przypadku choroba dopiero zaczyna się rozwijać. Mężczyzna zaczyna odczuwać niepokój z powodu częstej potrzeby korzystania z toalety w nocy. Okresowi temu towarzyszą niewyraźne objawy, które mogą trwać od 1 do 3 lat;
• Etap 2 Okres subkondensacji. Na tym etapie człowiek wydaje się bolesny. Strumień moczu staje się niestabilny, przerywany, a mocz często stagnuje wewnątrz pęcherza. Często, aby usunąć płyn z pęcherza moczowego, mężczyzna musi wyprostować się, co prowadzi do pojawienia się przepukliny. Ten etap koniecznie idzie do następnego;
• Etap 3 Okres dekompensacji. Na tym etapie ścianki pęcherza relaksują się, a jego czułość maleje. Często mężczyźni przyjmują tę manifestację w celu złagodzenia objawów i częściowego wyzdrowienia. Tak jednak nie jest. Na tym etapie często pojawiają się powikłania: infekcje nerek, kamienie w pęcherzu moczowym i nerkach itd.

Oprócz etapów, dla dokładności diagnozy, specjaliści również klasyfikują gruczolaka gruczołu krokowego w stopniach. Według lekarzy czwarty etap jest najbardziej niebezpieczny, któremu towarzyszą najbardziej złożone objawy, szereg powikłań i jest niezwykle trudny w leczeniu.

W tym przypadku etapy 1 i 2 są uważane za początkowe, dlatego też są bezobjawowe lub z łagodnymi objawami i można je łatwo leczyć. Gruczolak stopnia 3 jest uważany za "graniczny" między początkowym stadium a ciężką postacią choroby.

Jak szybko rozwija się łagodny nowotwór?

Zapalenie gruczołu krokowego obawia się tego lekarstwa, jak ognia!

Musisz tylko złożyć wniosek.

Zwykle gruczolak prostaty rośnie powoli, więc człowiek może nie być świadomy, że nowotwór tworzy się w jego ciele.

Etapy gruczolaka prostaty

Pierwszy etap, kiedy choroba jest zakorzeniona tylko w ciele pacjenta, trwa około 1-3 lat, podczas którego mężczyzna może nie odczuwać żadnych problemów zdrowotnych.

Nawet w późniejszych etapach, kiedy formacja staje się duża, człowiek może nie mieć poważnych problemów z oddawaniem moczu i bólem. Wszystko będzie zależeć od kierunku wzrostu guza.

Częstość występowania choroby wśród mężczyzn w różnym wieku

Najczęściej gruczolaka prostaty występuje u mężczyzn w starszej grupie wiekowej (45 lat i starszych). Przypadki, w których choroba wpływa na układ moczowy młodych ludzi są znacznie mniej powszechne, ale nadal istnieją. Dlatego można bezpiecznie twierdzić, że choroba jest głównie związana z wiekiem.

Czy istnieje związek z zapaleniem gruczołu krokowego i patologią pęcherza?

Gruczolak prostaty, patologiczna struktura pęcherza moczowego i zapalenie gruczołu krokowego są różne w chorobach natury.

Dlatego niemożliwe jest stwierdzenie z całą pewnością, że nieprawidłowości w budowie narządu układu moczowego i odchyleń prostaty mogą spowodować rozwój guza.

Czynniki te mogą uwidocznić objawy gruczolaka, zmuszając mężczyznę, aby zwrócił uwagę na problem wcześniej.

Metody diagnostyczne

Procedury diagnostyczne rozpoczynają się od rozmowy pacjenta z lekarzem, a także od dotykowego odbytnicy prostaty. Jednak tych środków jest niewiele, aby uczynić pacjenta ostateczną i trafną diagnozą.

Specjaliści stosują dodatkowe metody laboratoryjne i instrumentalne:

Z reguły metody te są wystarczające do zidentyfikowania patologii i prawidłowej diagnozy.

Jak leczyć łagodny przerost prostaty?

Leczenie gruczolaka jest złożone, ponieważ możliwe jest uzyskanie pozytywnej dynamiki, choćby po to, aby wpłynąć na problem z różnych stron.

Leczenie farmakologiczne

Zwykle pacjentowi przepisuje się kilka leków:

• alfa-blokery (tamsulosyna, alfuzosyna): stosowane w celu wyeliminowania objawów umiarkowanej i skrajnej ciężkości;
• Inhibitory 5-alfa-reduktazy (finasteryd): zmniejszają objętość gruczołu, opóźniając jego wzrost;
• M-antycholinergiki (Solifenacyna): stosowane z dominacją objawów akumulacji;
• inhibitory fosfodiesterazy typu 5 (Sildenafil): stosowane w celu wyeliminowania problemów z siłą działania.

Interwencja chirurgiczna

Leczenie chirurgiczne pokazano na późniejszych etapach, kiedy guz znacznie się powiększył i daje mężczyźnie wiele niedogodności, wspierając sąsiadujące narządy i ściskając drogi moczowe.

W takiej sytuacji nie ma sensu stosowanie terapii lekowej, ponieważ i tak nie da to pożądanego efektu.

Główne operacje zwykle wykonywane przez specjalistów obejmują przezcewkową elektroresekcji, przezcewkowe wycięcie i usunięcie prostaty.

Jaka fizjoterapia jest przydatna?

Fizjoterapia może również dawać dobry efekt w połączeniu z lekami. Jednak jego realizacja jest możliwa dopiero po przejściu pełnego badania ciała i identyfikacji nasilenia choroby. Wybór środków fizjoterapeutycznych jest prowadzony przez lekarza prowadzącego.

Określa również liczbę wymaganych sesji.

Lekarz może wyznaczyć mężczyznę:

Zdarzenia można przypisywać kompleksowo lub osobno.

Zasady diety i zdrowej żywności

Dieta jest również dobrym pomocnikiem w walce z gruczolakiem prostaty. Aby pozbyć się choroby, ważne jest, aby wykluczyć z diety tłuste mięsa i ryby, fast food, ciasto i świeży chleb, kawior rybny, fasolę, czekoladę, a także ogórki, wędzone potrawy, przyprawy, alkohol.

Terapia środków ludowej

Środki ludowe mogą dać dobry efekt tylko wtedy, gdy są stosowane razem z lekami. Leczenie gruczolaka gruczołu krokowego za pomocą tylko przepisów "babci" jest nieskuteczne, a zatem nie do przyjęcia.

Sieć zawiera ogromną liczbę wskazówek i przepisów, które naprawdę dają dobry efekt.

Ich receptury obejmują stosowanie nasion dyni, nalewek z kasztanów i cebuli oraz wywarów. Ponadto, eksperci zalecają stosowanie łopianu, glistnika, produktów pszczelich i wielu innych.

Sposób życia

Pytanie to dotyczy każdego pierwszego pacjenta, u którego postawiono niekorzystną diagnozę. Czy można prowadzić normalne życie z taką chorobą, czy też trzeba uważać na siebie? Mężczyźni naprawdę muszą zrewidować swój styl życia: zrezygnować ze złych nawyków, uniknąć hipotermii, podnoszenia ciężarów, stresu, spożywania alkoholu, nadmiernego spożycia szkodliwych produktów.

W takim przypadku regularne życie seksualne przyniesie korzyść mężczyźnie. Fani kąpieli nie mogą zrezygnować z przyzwyczajeń, ale wizyta w saunie powinna przebiegać z najwyższą ostrożnością, eliminując długi pobyt w łaźni parowej.

Ilu mężczyzn żyje z BPH: rokowanie i możliwe komplikacje

Gruczolak prostaty jest łagodnym nowotworem. Z zastrzeżeniem jego kontroli i szybkiego leczenia, człowiek może żyć długo i spełniając życie.

Jeśli nie skorzystasz szybko z pomocy specjalisty, powikłania takie jak:

• ostre zatrzymanie moczu;
• rozwój infekcji dróg moczowych;
• pojawienie się kamieni pęcherza moczowego;
• uszkodzenie ścianek pęcherza;
• uszkodzenie nerek;
• rozwój niewydolności nerek.

Przykład historii choroby w urologii

Ten dokument zawiera wszystkie informacje o mężczyźnie i cechach przebiegu choroby.

Dokument jest wypełniony, wpisując w nim skargi pacjenta, krótkie dane biograficzne, biorąc pod uwagę czynnik dziedzicznej predyspozycji do choroby, opis stanu organizmu w czasie leczenia i tak dalej.

Pełne przykłady historii przypadków dotyczących urologii można znaleźć w Internecie.

Podobne filmy

Co to jest gruczolak prostaty u mężczyzn? Odpowiedź w filmie:

Gruczolak prostaty nie jest jeszcze zdaniem! Terminowe leczenie w połączeniu z odpowiedzialnym podejściem do zmian w zakresie zdrowia i stylu życia może pomóc zatrzymać rozwój edukacji i przywrócić mężczyznę do normalnego trybu życia.

• Eliminuje przyczyny zaburzeń krążenia
• Delikatnie łagodzi stany zapalne w ciągu 10 minut po spożyciu.